o zaman bu hayatımın...

Ve sonunda, kız arkasını döndü, ve "Hayatta mıyım?" dedi.. Sonrasında benden gelen "Rüyadasın, sadece uyu." lafını duyar duymaz verdiği tepki olan,
"O zaman bu hayatımın en güzel rüyası" sözü ve benim için birden her yerin kararması.

Asıl rüyadakinin ben olmam.. Herşeyi çok net hatırlamam, ve bu gerçekliğin saplanmış bir hançer gibi içimi derinden acıtması.. Kızın gözlerinde gördüğüm o yaşam enerjisi, aslında onun da gerçek olmadığını farketmem.. Hayatıma devam etmem, her sabah gitmem gereken yere gittiğimde karşımda belirmesi..

Sorun olanın; yani aramızda örülü olan duvarların, yıkılmak yerine, her gün daha da büyümesi..
Sensizlik acısının, geçmek yerine, her gün katlanarak büyümesi..
Yalnızlık duygusunu, yok olmak yerine, her gün üzerine eklenerek büyümesi..

Yaşamak istemediğimi farketmem ve durmam. Artık yaşamıyorum.

Ve sonunda, genç aksi yöne döndü, ve "Öldüm mü?" dedi.. Sonrasında kızdan gelen "Hayattasın, sadece uyu." lafını duyar duymaz verdiği tepki olan,
"O zaman bu hayatımın en acınası anı." sözü ve gözlerin kapanıp, her yerin kararması.