21 Şubat 2009 Cumartesi

seni, yani melekleri.

duyabilmek mı, en önemli şey..
hissetmek mi, olanı biteni..
görebilmek mi, bakınmadan etrafına..
yoksa sevebilmek mi, umutsuzca..
seni.
yani melekleri..

sensizliği düşünebilmek mi en önemli olan..
en zor anda,
en kötü durumda,
en acınası bakışlar altında,
düşünebilmek mi..
seni.
yani melekleri..

kimsesiz iken görebilmek mi en önemli olan..
herşeyi kaybetmişcesine,
acımasızlığı damarında yaşarmışcasına,
ışık sönüp, her yerin karardığı zaman,
görebilmek mi..
seni.
yani melekleri..

Hiç yorum yok: